لکنت چیست ؟ (بخش دوم)

افراد دارای لکنت با چه چالش هایی مواجه می شوند؟
از آن جایی که لکنت امری نامرئیست ، افراد باید خودشان تصمیم بگیرند که چگونه دیگران را از آن آگاه کنند . طبق یک مطالعه ی بالینی ،  60 درصد این نوجوانان ، هرگز با دیگران در مورد لکنتشان سخن نمی گویند ولی گروهی دیگر، ترجیح می دهند در این زمینه صحبت کنند . افراد می توانند به شیوه های مختلفی دیگران را از لکنتشان آگاه کنند . برای مثال آن ها می توانند با لکنت های آشکار به دیگران اجازه دهند تا ناروانی های آنان را ببینند و بشنوند .
یکی از عواملی که باعث می شود افراد در این مورد صحبت نکنند ، این است که امکان دارد در گذشته به خاطر آن با آن ها رفتارهای بدی شده باشد . اکثر این افراد مجبور بودند با عکس العمل های آزاردهنده ای روبه رو شوند . این رفتارها ممکن است کوچک و بی اهمیت به نظر برسند اما در حقیقت آسیب های بزرگی را به افراد می زند . در بسیاری از موارد این رفتارها به صورت غیرارادی و بدون علم و اطلاع کافی صورت می گیرد. برای مثال مردمی که با این مقوله آشنایی ندارند ، سعی می کنند کلمات و عبارات فرد را کامل کنند و حرف های او را حدس بزنند . این تجربه برای افراد دارای لکنت آزاردهنده است زیرا آنان می دانند باید چه بگویند و فقط در بیان کلمات دچار مشکل می شوند .

پرکردن کلمات تنها معضلی نیست که افراد دارای لکنت با آن مواجه هستند . گاهی مردمی که هیچ درکی از لکنت ندارند ، توصیه هایی را می کنند مثلا می گویند آرام تر صحبت کن . اگرچه کاهش سرعت می تواند در مورد برخی افراد کارساز باشد ولی این امر در مورد همه ی افراد صدق نمی کند .
افراد دارای لکنت ، برای برقراری ارتباطاتشان به کمک احتیاج دارند . در مورد این مسئله ،گفتاردرمانگران و حتی افراد دیگری هم که با همین موضوع دست و پنجه نرم می کنند ، می توانند تجربیاتشان را در اختیار دیگران قرار دهند .برخی از افراد ، برای این که بتوانند به یک بهبود نسبی دست یابند ، به گفتاردرمانگران مراجعه می کنند . این افراد برای درمانشان ، تمرین های زیادی انجام می دهند . برای مثال آن ها سعی می کنند لکنت هایشان را با تنش کمتری انجام دهند و افکار واحساسات منفیشان را تغییر دهند . در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای لکنت وجود ندارد . با این حال ، با گذشت زمان ، این افراد می توانند روش هایی را یاد بگیرند و تمرین کنند تا صحبت کردن برایشان راحت تر و روان تر شود .

چند راه برای حمایت از افراد دارای لکنت
صبور باشید و به او احترام بگذارید . علاوه بر این کارهای دیگری هم می توانید انجام دهید . برای مثال :
از آنان بپرسید که چگونه می توانید کمک کنید . به احتمال زیاد بسیاری از آنان نمی خواهند که شما جمله هایشان را تمام کنید بنابراین این مسئله را در هنگام ارتباط با آن ها لحاظ کنید .
درک کنید که این افراد هم مثل دیگران هستند ولی گاهی اوقات برای بیان منظورشان به زمان بیشتری احتیاج دارند . این را بدانید که  لکنت فقط بخشی از شخصیت آن هاست .
اگر کسی جلوی شما لکنت کند ، هیچ عیبی ندارد . ممکن است دوست شما در برابر شما خیلی آزادانه لکنت کند یا از ابزارهای گفتاری استفاده کند . به انتخاب های او احترام بگذارید.
منبع :
https://kids.frontiersin.org/articles/10.3389/frym.2019.00153
ترجمه : تیم گفتاردرمانی گویان